To πλήρες άρθρο βρίσκεται στο ΠΡΙΝ της Κυριακής 27.09.15
Οι ερωτήσεις και απαντήσεις εδώ:

  Δεχτήκατε κριτική για σεξισμό και αδέξια «χρήση» του ζητήματος του trafficking και της κακοποίησης γυναικών στο προεκλογικό σποτ που δημιουργήσατε για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.  Όλη αυτή η κουβέντα που άνοιξε στα social media σχετικά με τα ενδεχόμενα νοήματα που μπορεί να έχει, σχετίζεται με την πρόθεσή σας να παράγετε προβοκατόρικες ή τουλάχιστον αμφιλεγόμενες δημιουργίες;
Η αλήθεια είναι πως το σπότ έκανε μεγάλο θόρυβο και ακούσαμε πολλές και ενδιαφέρουσες κριτικές, άλλες δίκαιες κ άλλες εντελώς αβάσιμες. Κάναμε μια προσπάθεια να απαντήσουμε ολοκληρωμενα μέσα από την ανακοίνωσή μας στο site μας. Ήταν λογικό πάντως πως από τη στιγμή που το spot έγινε viral θα προκαλούσε αντιδράσεις, είτε από κόσμο που ήθελε να συνεισφέρει στην κουβέντα, είτε από κόσμο που απλώς έβρισκε ευκαιρία να “χτυπήσει” την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Με δεδομένο τον αποκλεισμό της αντικαπιταλιστικής αριστεράς από τα ΜΜΕ, προσπαθήσαμε να βρούμε μια κινηματογραφική αφήγηση εντελώς διαφορετική από τις υπόλοιπες, εστιάζοντας ταυτόχρονα στην ανάγκη για απελευθέρωση από τη φυλακή ΕΕ-ευρώ. Ξέραμε ότι το σποτ δεν θα περνούσε απαρατήρητο και θα χαρούμε αν συμβάλει στο να ανοίξει συγκροτημένα μια κουβέντα στο χώρο της αριστεράς για ζητήματα που δυστυχώς θεωρούνται δευτερεύοντα, όπως ο σεξισμός κ το trafficking.
Πάντως, αν κάποιος παρακολουθήσει το έργο μας συνολικότερα θα παρατηρήσει ότι συχνά αφήνουμε περιθώρια για διαφορετικές ερμηνείες. Για παράδειγμα στην τελευταία σκηνή του σποτ δεν είναι απαραίτητο η κοπέλα να ξέφυγε. Μπορεί να θυμάται ή μπορεί να ονειρεύεται.

Ποιός ήταν ο λόγος που σας παρακίνησε να στηρίξετε, με τον τρόπο σας, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πώς σχετίζεται αυτό με το χαρακτήρα σας ως ανεξάρτητη κινηματογραφική συλλογικότητα;
Ποτέ δεν κρύψαμε ότι είμαστε μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εξάλλου αυτό είναι το τρίτο προεκλογικό σποτάκι που δημιουργήσαμε. Το μοντέλο που εφαρμόζουμε είναι να φτιάχνουμε πρωτοβουλιακά τα spots και στη συνέχεια είναι στο χέρι της βάσης του κόσμου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς αν θα τα υιοθετήσει ως συμπληρωματικό εργαλείο προπαγάνδισης των θέσεων κ του πολιτικού στίγματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είμαστε ανοιχτοί στο να ακούσουμε ιδέες για σενάρια για μελλοντικά σποτάκια, ωστόσο διατηρώντας το δικαίωμά μας στην ελεύθερη έκφραση δύσκολα θα δεχόμαστε κάποια λογοκρισία ή παρέμβαση στη δουλειά μας.

Παρακολουθώντας κάποιος τις δημιουργίες σας, μπορεί να παρατηρήσει ότι έχετε ασχοληθεί με ποικιλία διαφόρων projects που όλα τους, όμως, χαρακτηρίζονται από την απόρριψη κοινώς αποδεκτών μορφών και ισορροπούν ανάμεσα στο cult και στο underground. Πόσο και πώς σχετίζεται η φόρμα των έργων σας με το περιεχόμενό τους; Προκύπτει κάτι καινούργιο από όλο αυτό;
Το περιεχόμενο των projects μας καθορίζεται από τις ιστορίες που έχουμε ανάγκη να αφηγηθούμε και είναι στοίχημα να το πετύχουμε μέσα στη μικρή φόρμα. Αν τώρα καταφέρουμε να μην περάσουμε αδιάφοροι από το κοινό, για μας είναι επιτυχία. Μετά από 9 χρόνια λειτουργίας της ομάδας έχουμε μάλλον δημιουργήσει ένα δικό μας ιδιαίτερο - αιρετικό στυλ το οποίο προσπαθούμε έστω και αργά να εξελίσσουμε. Για παράδειγμα η κινηματογραφική γραφή των 2 φετινών spots (πόκερ και trafficking) ήταν αναγνωρίσιμη για κάποιον που παρακολουθεί τις δουλειές μας. Δεν πιστεύουμε πως βάζουμε κάποιο λιθαράκι στην εξέλιξη του σινεμά, σίγουρα όμως αναδεικνύουμε τις δυνατότητες της ελεύθερης έκφρασης χωρίς χορηγούς, νταβατζήδες της τέχνης κ διαφημιστικές εταιρίες.

Η απόρριψη κάθε πεπατημένης φόρμουλας κινηματογράφησης είναι για εσάς μόνο ζήτημα καλλιτεχνικής διερεύνησης ή σχετίζεται και με τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την κατεστημένη κινηματογραφική παραγωγή και τη σχέση της με το κέρδος; Κοινώς, πώς αντιλαμβάνεστε τις έννοιες του «ερασιτεχνικού» και του «επαγγελματικού»;
Καλώς ή κακώς, δεν έχουμε σπουδάσει σινεμά και ό,τι έχουμε κάνει είναι αποτέλεσμα πειραματισμού και κινηματογραφικής αναζήτησης. Ξεκινήσαμε να κινηματογραφούμε χρησιμοποιώντας μια απλή ψηφιακή κάμερα και φυσικό φωτισμό και κάπως έτσι συνεχίζουμε. Κρατώντας το κόστος παραγωγής στα 0 ευρώ, έχουμε αποσυνδέσει πλήρως τη δημιουργία από το κυνήγι κάποιου κέρδους κ αυτό απελευθερώνει πλήρως την όλη διαδικασία. Είμαστε 100% ερασιτέχνες και δουλεύουμε τα projects μας στους ρυθμούς που θέλουμε. Φυσικά, ξεκαθαρίζουμε πως οι επαγγελματίες καλλιτέχνες πρέπει να πληρώνονται κ να έχουν πλήρη εργασιακά δικαιώματα, όπως κ εμείς απαιτούμε να πληρωνόμαστε από τις κανονικές μας δουλειές.

Λέτε στην ιστοσελίδα σας ότι κινείστε συνειδητά στις παρυφές του καλλιτεχνικού περιθωρίου. Αυτό που λείπει, τελικά, σήμερα είναι οι δημιουργοί που αμφισβητούν ή μήπως και το κοινό που αμφισβητεί;
Εμείς δεν είμαστε καλλιτέχνες. Είμαστε μισθωτοί που στον ελεύθερό μας χρόνο κάνουμε ταινίες. Είμαστε εργαζόμενοι που αμφισβητούμε ότι οι ζωές μας θα είναι σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι ή ακόμα χειρότερα ανεργία και κατάθλιψη. Διεκδικούμε ένα άλλο τρόπο ζωής γεμάτο αξιοπρέπεια και ελευθερίες, διεκδικούμε την επαφή με ένα άλλο απελευθερωτικό πολιτισμό και ως δέκτες και ως δημιουργοί. Στην τελική, η μάχη για ένα άλλο πολιτισμό συνδέεται άμεσα με τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση και στους αγώνες που έρχονται η γενιά μας έχει χρέος να πρωταγωνιστήσει σπάζοντας και τις κινηματογραφικές και τις κοινωνικές αλυσίδες.